TÜRKİYE YÜZYILI

;

Yeni bir cumhuriyet kurulmuştu.

Savaşlarda kırılmış ama yıkılmamıştık.

Hedef muasır medeniyet seviyesi idi.
Hiç yoktan,yokluktan devasa fabrikalar yapıldı, üniversiteler, enstitüler, çiftlikler kuruldu.
Çok doğru, yerinde, anlamlı işler yapıldı.

Savaşan kadronun kurduğu cumhuriyete yıllar sonra kendi rengini veren kendi kabullerini cumhuriyet ile eşleştirip vazgeçilmez gören kadro, iktidarın nimetlerinden faydalanmaya iyice alışmıştı.

Kendi tespitleri tek ve tartışılmaz doğruydu. Bu tespitlere göre uyguladıkları tedavi bizi muasır medeniyetlerin üzerine çıkaracak yegane reçete idi.

Güçlüydüler.

Siyaset, bürokrasi ve dolayısı ile ticaret onların ellerindeydi. Kurulmuş fabrikalara, üniversitelere resmi kurumlara, bürokrasiye alımlarda hatırları geçiyordu.

Eleştiri getirenler, farklılıkları ile beraber yönetime katılmak isteyenler,itiraz edenler bölücü, irticacı ya da cahildi.

'ÖTEKİ' sahip oldukları gücü, makamı haketmiyordu ve tabiki karar alma ve yönetme süreçlerinde yoktular.

Güç sarhoşu oldular.

'ÖTEKİ'ni dışladılar.
Ülkeyi muasır medeniyet seviyesine ulaştırmak için herkesin katkısını, eleştirisini alıp en doğrusunu bulmak ve bu ideale herkesi ortak etmek zorundaydılar  ama kolay ve kısa vadede karlı olanı seçtiler.

Dışladılar, yok saydılar.

Olmadı.

***
Doğru, yerinde ve anlamlı işler yapılmasına rağmen diğerlerini ötekileştirmeleri şimdikileri doğurdu, büyüttü ve baş etti. Şimdikileri büyüten başkası değil ta kendileri idi.

Şimdikiler, hak, hukuk, adalet, eşit paylaşım dediler. Vesayeti kaldıracağız, kendilerine yapılanları biz onlara yapmayacağız, herkesi kuşatacağız diyerek başa geldiler. Hep birlikte Türkiye olacak,adaletle kalkınacak, muasır medeniyet seviyesine bizi şimdikiler ulaştıracaktı.

Kötü niyetli değillerdi.

Çok doğru, yerinde, anlamlı işler de yaptılar. Enflasyonu düşürdüler, istikrarı sağladılar, birçok altyapı sorununu çözdüler.

Kendi teşhislerine göre kendi tespitleri doğruydu, bu tespitlere göre uyguladıkları tedavi ile önümüzdeki yüzyıl TÜRKİYE YÜZYILI olacaktı.

Onlar bu ülke için yegane reçete, iç ve dış güçlerin uğraştığı tek yerli ve milli anlayıştı.

Şimdikiler de iktidara ve nimetlerine alıştı ve herşeyi 'ÖTEKİ' üzerinden okumaya başladılar.

Ekonomiyi bozdular, ehliyet ve liyakate bakmadan kendilerinden olanları atadılar.

Biz Devletiz, Devlet biziz dediler.

Kendilerini eleştiriye, sorgulamaya kapattılar. Yanlış yapıyoruz diyenleri dışladılar.

Her devrin iktidar partililerinin şakşakları arasında dostlarının acı sözlerini duymaz, duymazdan gelir oldular.

Siyaset, bürokrasi ve dolayısı ile ticaret ellerinde. Bu gücü kimse ile paylaşmak istemiyorlar.

Şimdikilere göre  'ÖTEKİ', bölücü, vatan haini, beceriksiz.

Onların sahip oldukları gücü ve makamı haketmiyorlar. 

Oysa ikinci yüzyılımızın TÜRKİYE YÜZYILI olması için ülkede yaşayan herkesi kucaklayarak bu ideale ortak etmek zorundadırlar.

Kolay ve kısa vadede karlı olanı seçtiler.

Dışladılar, yok saydılar.

Olmadı. 

Olmayacak.

***

Her iki kafa yapısı da Cumhuriyeti, Türkiye'yi, iktidarı kendine hak 'ÖTEKİ' ne haram gördüğünden, iktidarın konforunu ideallerden önde tuttuğundan, ülkeyi kamplara ayırdığından Türkiye'yi gerçek anlamda ileriye taşıyamadılar, taşıyamayacaklar.

***

Eğer Türkiye bölgesel güç olmaktan küresel bir güç olmaya evrilecekse bu ancak bu ülkede yaşayan herkesin inandığı, dahil olduğu, dışarıda kimsenin kalmadığı bir güdü ile mümkün olabilir.

Türkiye, inşallah ikinci yüzyılında hepimizin bütün farklılıklarımıza rağmen birinci sınıf vatandaş olduğu, ötekinin hak ve hukukunu diğerinin savunduğu, milleti devletin önünde gören, farklılıklara rağmen birlikte yaşamayı özümsemiş bir anlayışa kavuşur.

İşte o zaman ilan edilmiş olan Cumhuriyet tam manası ile kurulur ve belki yaşayacağımız bir TÜRKİYE YÜZYILI ile muasır medeniyetler seviyesine ulaşabiliriz.

Kimbilir? 

Fatih Köse 

Diğer yazılar için tıklayınız...